Zëvendëskryeministri i Qeverisë së Republikës së Maqedonisë së Veriut, përgjegjës për çështje ekonomike, koordinim me resorët ekonomikë dhe investimet, Fatmir Bytyqi, sot foli në hapjen e konferencës së 11-të shkencore ndërkombëtare me temë “Sfidat e identitetit, trashëgimia kulturore, zhvillimi i qëndrueshëm dhe turizmi, lidhur me krizat e reja”, që po mbahet në Ohër.

Në vijim po ju dërgojmë fjalimin e tij të plotë

“Duke u përgatitur për këtë konferencë, mendova se çfarë duhet të them sot teksa qëndroj këtu përballë jush. Fatmiri, i cili është shqiptar në Maqedoni, ka studiuar në Shqipëri, është kthyer në atdheun e tij, ka punuar për shumë vite në sektorin civil në tema të rëndësishme sociale si pajtimi, kohezioni, zhvillimi... 

Fatmiri, i cili i njohu të gjitha këto procese të rëndësishme shoqërore në një parti politike që nuk është e nacionalitetit të tij, por është parti dominuese maqedonase dhe të cilit kjo parti i dha besimin që të mund t'i shërbejë. Dhe kujt, për çfarë kauze? A nuk është kjo pyetje e vazhdueshme?

Për mua përgjigjja është e lehtë. T'u shërbej njerëzve, bashkëqytetarëve të mi, të gjithëve në mënyrë të barabartë. A nuk kemi të gjithë të njëjtat nevoja, dëshira dhe ëndrra, frikë, lumturi dhe pikëllim? A ka rëndësi se në cilin tempull e shpreh nevojën e shpirtit tënd, kur ajo është e sinqertë?

Gjatë gjithë viteve të jetës sime, duke luftuar me të gjitha paragjykimet dhe ndarjet, me disa prej tyre dhe akoma, mësova se nuk mund t'u kundërvihesh. Sepse kundër, ndaj njëri-tjetrit, do të thotë konflikt.

Por mësova se si mundet... MUNDET ESHE PËRSKAJ!

Përskaj sfidave, le të shohim mundësitë, përskaj të kaluarës të luftojmë për të ardhmen, përskaj dallimeve të ndërtojmë një mozaik bashkimi.

Besoj se në këtë kohë që do të kaloni së bashku në këtë konferencë, do të shkëmbeni mendime dhe fakte, por në të gjitha do të ketë edhe emocione, emocione që janë gjithmonë të lidhura me identitetin, vlerat, historinë dhe të kaluarën që na karakterizojnë.

Por historia është një bazë e mirë për një të tashme dhe të ardhme më të mirë. Historia që nuk e mbajmë nën një zile qelqi dhe e vëzhgojmë nga jashtë, por përpiqemi ta kuptojmë, na ndihmon të shohim gabimet që kemi bërë dhe të njohim edhe qoshet më të errëta të shpirtit njerëzor dhe të ndezim një dritë atje.

Po, kjo mund të jetë e pakëndshme ndonjëherë dhe shpesh ne nuk duam ta themi zëshëm, por është e vërtetë se në këtë shqetësim mësojmë dhe rritemi, është e vërtetë se në këtë shqetësim mund të gjejmë fuqinë kolektive për një të ardhme të përbashkët.

Shoqëritë e sotme moderne përballen me shumë sfida komplekse që kërkojnë përshtatshmëri të shpejtë, si dhe veprim multi-sektorial ose ndërdisiplinor.

Zhvillimi i qëndrueshëm ekonomik, mbrojtja e mjedisit, kujdesi për të drejtat e njeriut dhe shumë segmente të tjera nuk mund të trajtohen me sukses vetëm nga një palë dhe një aktor, qoftë Qeveria, sektori civil apo bizneset, por kërkon veprim dhe partneritet të përbashkët.

Nga fundi i shekullit të kaluar, bota filloi të fliste për një fenomen të ri, atë të globalizimit. Globalizimi trajtohet nga këndvështrime të ndryshme dhe secili që flet për këtë temë e përkufizon sipas këndvështrimit të tij dhe kështu jep ide për sfidat e mundshme që e shoqërojnë atë në kulturë, ekonomi dhe identitet. Por ajo që shoh në globalizim nuk është një kërcënim për të zhdukur UNI i qartë, por një shans për bashkëpunim midis popujve, njohje, tolerancë dhe promovim të veçantisë së jashtëzakonshme të secilit, një shans për t'u njohur dhe për të respektuar njëri-tjetrin. Prandaj ne duhet të vazhdojmë të punojmë për shoqërinë tonë, baza e së cilës është pikërisht kjo, një synim i sinqertë për ta njohur dhe vlerësuar tjetrin dhe për të krijuar një hapësirë të sigurt që ai të jetë vetvetja dhe të ketë mundësinë që dëshirojmë për veten tonë.

 Vetëm në këtë mënyrë do të bashkëkrijojmë me të vërtetë tonën - Një shoqëri për të gjithë.

Le të jetojmë, punojmë, zhvillohemi - afër, pranë njëri-tjetrit.

Prandaj nuk erdha sot me mesazhet e mia politike për Ohrin, UNESCO-n, Çarshinë e Vjetër të Shkupit, Xhaminë e Larme, Kalanë apo Akuaduktin...

Erdha si Fatmir, i cili beson se gjithë këtë do ta vlerësojmë, do ta ruajmë dhe do ta mbrojmë të gjithë, kur secili nga ne PËRSKAJ respektit që ka për veten, të ketë edhe respekt për të gjithë që i ka përballë.

Ashtu siç besoj në veten time, ashtu besoj në të gjithë ju këtu, besoj në të gjithë bashkëqytetarët e mi. 

Unë besoj. Sepse ky është identiteti im.

Unë besoj. Sepse historia ime e ka konfirmuar këtë për mua.

Unë besoj. Sepse këtë e kërkon çdo zhvillim.

Ju faleminderit."